Ο όρος «ζωώδη ένστικτα» των καταναλωτών, άρχισε να κάνει την εμφάνισή του ύστερα από αρκετό καιρό στον διεθνή τύπο και σε πολλές αναφορές επενδυτικών οίκων. Η τελευταία φορά που ο όρος ήρθε στην επικαιρότητα ήταν την δεκαετία του 90, κατά την διάρκεια της «τεχνολογικής φούσκας/έκρηξης», η οποία συμπαρέσυρε στην ανοδική πορεία πολλές κλάσεις χρεογράφων και η αγορά άρχισε να εμφανίζει μεγάλο βαθμό συσχέτισης με τις λιανικές πωλήσεις, καθώς οι επιδράσεις του αυξανόμενου πλούτου γίνονταν ολοένα και πιο εμφανείς.
Πιο συγκεκριμένα ο όρος «ζωώδη ένστικτα» χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά από τον Τζόν Μεϋναρτ Κέυνς σε συγγράμματά του, ενώ στην δημοσίευση του, το 1936 με τίτλο:«Γενική θεωρία περί της απασχόλησης, επιτοκίων και χρήματος», ο όρος χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει εκείνο το ανθρώπινο συναίσθημα το οποίο ενισχύει αλλά και δημιουργεί το αίσθημα εμπιστοσύνης του καταναλωτή, το οποίο αποτελεί και κινητήριο μοχλό της οικονομίας.
Παρότι για την ώρα, το φαινόμενο αυτό δεν έχει παρατηρηθεί στις ΗΠΑ, το ράλι των χρεογράφων αυξάνει την πιθανότητα τα «ζωώδη ένστικτα» των καταναλωτών ν’ αρχίσουν να έχουν εμφανείς επιδράσεις.
Ο δείκτης που χρησιμοποιεί η Morgan Stanley για την μέτρηση των ρυθμών ανάπτυξης στις ΗΠΑ (ΑRIA), δείχνει 0.41% αύξηση υποστηριζόμενη από την κατανάλωση, τα ποσοστά ανεργίας και τα ακίνητα. Το παραπάνω σε συνδυασμό με τα νέα επενδυτικά πλάνα το επιχειρήσεων και τις ελπιδοφόρες προσδοκίες για τον πληθωρισμό, θα μπορούσε να παρέχει στην FED μια ικανή βάση, ώστε να υιοθετήσει πιο . Το περασμένο έτος, η αιτία που καθυστέρησε και απέτρεψε την fed από πιο επιθετικές τακτικές ήταν η αστάθεια στο διεθνές σκηνικό, αυτό όμως φέτος μπορεί και φαίνεται ότι θ’ αλλάξει, αφού μοναδικός παράγοντας αστάθειας παραμένουν οι κοινωνικό-πολιτικές εξελίξεις στην ευρωζώνη.
Αναφορικά λοιπόν με την στάση μας έναντι στο USD και σύμφωνα με τις συστάσεις της επενδυτικής τράπεζας Morgan Stanley, οι long τοποθετήσεις στο USD, έναντι σε νομίσματα χαμηλής απόδοσης (όπως το EUR και το JPY) θεωρούνται μια καλή επιλογή.
Αρχικό άρθρο