O στόχος του ΔΝΤ επιτυγχάνεται?

Το ΔΝΤ προσφέρει δάνεια με χαμηλό επιτόκιο, αφού ο στόχος του δεν είναι ο τόκος, αλλά τα τεράστια ανταλλάγματα που απαιτεί, εκβιάζοντας το κράτος που εισβάλλει – όπως η «εκποίηση» της δημόσιας περιουσίας του, καθώς επίσης η άλωση της ιδιωτικής, με τη βοήθεια της φορολογίας, συμπεριλαμβανομένων των ισχυρών εγχώριων επιχειρήσεων (ο «αφελληνισμός» των τραπεζών στην περίπτωση της Ελλάδας, στις οποίες είναι ενυπόθηκα χρεωμένη η πλειοψηφία του πληθυσμού, θα οδηγήσει τα περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων στους μελλοντικούς, ξένους ιδιοκτήτες του χρηματοπιστωτικού τους συστήματος – αφού προηγουμένως οι τράπεζες θα έχουν πλήρως εξυγιανθεί εις βάρος των φορολογουμένων, οι οποίοι έχουν ήδη αναλάβει τα χρέη τους μέσω του δημοσίου).
O στόχος του ΔΝΤ επιτυγχάνεται με την εσωτερική υποτίμηση και την επιβολή της ύφεσης όπου ο παρανομαστής μειώνεται διαρκώς, με αποτέλεσμα η σχέση χρέος/ΑΕΠ να αυξάνεται, ακόμη και αν ο αριθμητής παρέμενε σταθερός
Μαθηματική επεξεργασία του χρέους / ΑΕΠ

{\displaystyle \ B_{t}=B_{t-1}(1+i)+D_{t}:}

Η ακόλουθη εξίσωση για το λόγο χρέους / ΑΕΠ δείχνει πως η αξία του δημόσιου χρέους τη χρονική στιγμή t είναι ίση με την ονομαστική αξία του χρέους του προηγούμενου έτους πολλαπλασιαζόμενο επί (1 + i), όπου i είναι το ονομαστικό επιτόκιο ομολόγων του Δημοσίου καθώς και το πρωτογενές έλλειμμα (η διαφορά μεταξύ της παραγωγής και των δημοσίων εσόδων, εξαιρουμένων των πληρωμών τόκων)
Στην περίπτωση της υποτίμησης του νομίσματος μίας χώρας εκτός Ευρωζώνης έχουμε τα ίδια αποτελέσματα, αφού το ΑΕΠ μειώνεται ραγδαία, σε όρους ξένου νομίσματος – δολαρίου ή ευρώ.
Αρα ο λόγος του χρεους/ΑΕΠ παντα θα αυξάνετε οσο υπαρχει υφεση, μειωση της ποσότητας χρηματος και μειωση των δημοσίων δαπανων, ακόμα και αν το χρεος μιας χωρας παραμένει σταθερό.
πχ.
χρεος 300δισ και ΑΕΠ 240 δισ (χρεος/ΑΕΠ)=125%
300δις και ΑΕΠ 200 δις (χρεος/ΑΕΠ)=150%
300δις και ΑΕΠ 150 δις (χρεος/ΑΕΠ)=200%