Το ευρώ υποχώρησε χθες μετά την απογοήτευση που πρόσφερε η Fed, αυξάνοντας τις πιέσεις στην ΕΚΤ. Αν οι προσδοκίες για στήριξη από τη Fed διαψεύστηκαν, θα συμβεί το ίδιο και με την ΕΚΤ; Αν η ΕΚΤ δεν προσφέρει στήριξη, τι θα συμβεί στη χρηματοοικονομική σταθερότητα και τη διάθεση για ρίσκο; Την περασμένη εβδομάδα ο πρόεδρός της Draghi δεσμεύτηκε να πράξει τα πάντα για να προστατέψει το ενιαίο νόμισμα, γεγονός που οδήγησε σε άλμα το ρίσκο και το ευρώ. Παρ’ όλα αυτά, η δήλωση αυτή δεν παρουσιάζει καμιά πρωτοτυπία σε σχέση με άλλες παρόμοιες δηλώσεις ευρωπαίων αξιωματούχων, ενώ τα μέσα που διαθέτει η ΕΚΤ (πρόγραμμα αγοράς ομολόγων, LTRO 3, μείωση επιτοκίων, χορήγηση τραπεζικής άδειας στον ESM), αποτελούν προσωρινές λύσεις.
Αναφορικά με τα πιθανά σενάρια, μια μείωση των επιτοκίων θα ήταν η πιο εύκολα υλοποιήσιμη οδός. Παρ’ όλα αυτά, μια τέτοια κίνηση δεν στηρίζει τη χρηματοοικονομική κατάσταση ούτε την ανάπτυξη. Στην περίπτωση που περιοριστεί μόνο σε μια μείωση των επιτοκίων, η απόδοση του ευρώ θα μειωθεί, θα απογοητεύσει τις αγορές και θα υπενθυμίσει το περιορισμένο φάσμα των αρμοδιοτήτων της. Ακόμα και στην περίπτωση των ευρύτερων και «φιλικών» προς τους κερδοσκόπους προγραμμάτων επέκτασης του ισολογισμού της θα μπορούσαν να τύχουν αρνητικής υποδοχής αν η αγορά παραμείνει επιφυλακτική. Όταν η αγορά μαζικά αντιληφθεί ότι οι επιλογές της ΕΚΤ δεν δίνουν λύση στο πρόβλημα, η αισιοδοξία απλώς θα εξανεμιστεί. Για τους παραπάνω λόγους θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, χωρίς να αποκλείουμε και μια μεγάλη πτώση στο ευρώ.