Αποτυχίες του κράτους
Διαχρονικά έχουν αναπτυχθεί μία σειρά επιχειρήματα για την αδυναμία του κράτους να πετύχει τους οικονομικούς του στόχους τα οποία ομαδοποιούνται:
α) στην περιορισμένη πληροφόρηση που αυτό έχει σχετικά με τις συνέπειες πολλών από τις πρακτικές που εφαρμόζει προκειμένου να πετύχει τους στόχους του, έτσι όπως αυτοί υπαγορεύονται από τις αδυναμίες και τις ατέλειες του συστήματος της ελεύθερης αγοράς
β) στον περιορισμένο έλεγχο των αντιδράσεων των ιδιωτικών αγορών. Το κράτος έχει μόνο περιορισμένο έλεγχο για τις συνέπειες της δραστηριότητάς του. Οι ιδιωτικοί φορείς αντιδρούν πολλές φορές απρόβλεπτα σε μέτρα που παίρνει το κράτος
γ) στον περιορισμένο έλεγχο της γραφειοκρατίας. Μετά την ψήφισή τους από την Βουλή, οι νόμοι προωθούνται στα αρμόδια όργανα για την εφαρμογή των επιμέρους διατάξεων τους. Η εφαρμογή όμως των νόμων σε πολλές περιπτώσεις ακολουθεί χρονοβόρες διοικητικές διαδικασίες με αποτέλεσμα την επιβράδυνση ή την αναβολή υλοποίησης των αποφάσεων της νομοθετικής εξουσίας, όπως και σε ορισμένες περιπτώσεις γίνεται στρεβλή εφαρμογή τους.
δ) στους περιορισμούς που επιβάλλονται από τις πολιτικές διαδικασίες. Ακόμη και στην περίπτωση που δεν υπήρχε περιορισμένη πληροφόρηση της κυβέρνησης για τις συνέπειες των πιθανών ενεργειών της, η επιλογή μεταξύ των εναλλακτικών ενεργειών μέσω της πολιτικής διαδικασίας προκαλεί πρόσθετα προβλήματα.