Το στήσιμο με μια ματιά
Με ένα στήσιμο αγοράς σε υποχωρήσεις τιμών (buy the dips), εννοούμε μια αγορά μετά από μια «κάθοδο» της τιμής. Δεν εννοούνται μόνο οι ακραίες πτώσεις τιμών. Ακόμη και οι μέτριες υποχωρήσεις οδηγούν σε μία ευνοϊκή αξιολόγηση της αντίστοιχης μετοχής και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την είσοδο. Ας προσπαθήσουμε αρχικά να ορίσουμε μια υποχώρηση (dip). Πρώτον, χρησιμοποιούμε το μέσο πραγματικό εύρος (Average True Range – ATR) * ως μέτρο της παραλλαγής της αντίστοιχης μετοχής. Στην κλασική περίπτωση, το ATR υπολογίζεται για μια διάρκεια περιόδου 14 ημερών. Στη συνέχεια υποθέτουμε ένα Dip, όταν η τιμή κλεισίματος της μετοχής για έναν ορισμένο αριθμό ημερών έχει διαδοχικά μειωθεί κατά ένα ορισμένο συντελεστή ATR. Σε μια πτώση τιμής συχνά θεωρείται δεδομένο το γεγονός ότι αυτό θα συνεχιστεί και την επόμενη μέρα.
Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τη )
Σε αυτήν την περίπτωση, δεν ανοίγουμε τη θέση μας αμέσως στην τιμή ανοίγματος της επόμενης ημέρας, αλλά τοοποθετούμε εντολή ορίου στην αγορά. Αν επιτευχθεί το όριό μας, η επακόλουθη έξοδος ακολουθεί είτε σε ένα στοχευόμενο κέρδος (στοχευόμενη τιμή) ή με βάση το χρόνο μετά από ένα ορισμένο αριθμό ημερών διαπραγμάτευσης. Επιπλέον, ορίζεται ένα stop loss. Στο διάγραμμα 1 βλέπουμε ένα παράδειγμα συναλλαγής. Μετά από μια πτώση της τιμής ακολουθεί περιορισμένα μια είσοδος (πράσινο βέλος). Σε αυτό το παράδειγμα, η στοχευόμενη τιμή επιτεύχθηκε την έβδομη ημέρα (κόκκινο βέλος). Σε ποια χρονική περίοδο πρέπει να υπολογιστεί το ATR; Σε πόσες συναπτές ημέρες πρέπει να καταμεριστεί η τιμή; Πόσο ισχυρή θα πρέπει να είναι η πτώση; Σε πόση απόσταση από την τελευταία τιμή κλεισίματος θε πρέπει να είναι το όριο εισόδου; Πού πρέπει να τοποθετηθούν τα stop-loss και η στοχευόμενη τιμή; Παρακάτω θα βρείτε μια απάντηση σε αυτά τα θέματα, με πληροφορίες παραμέτρων για ένα πετυχημένο σύστημα.
Πλαίσιο ανάλυσης
Ψάχνουμε για επιτυχημένο σύστημα στο ακόλουθο γενικό περιβάλλον:
• Περίοδος αναδρομικού ελέγχου: όπως και στο 1ο μέρος των εργαστηρίων System Trading δοκιμάζουμε τη στρατηγική μας για μια περίοδο δέκα ετών, για παράδειγμα, από το 2006 έως το 2015. Αναδρομικός έλεγχος σημαίνει μια προσομοίωση ιστορικών ποσοστών αυτών των ετών, με ποιο αποτέλεσμα θα ήταν ολοκληρωμένο το στήσιμο εάν είχαν χρησιμοποιηθεί οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις συστήματος κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας.
• Χαρτοφυλάκιο: για την ανάλυσή μας χρησιμοποιούμε τις μετοχές που συμπεριλαμβάνονται στο DAX, MDAX και TecDAX. Από τις συνολικά 110 αξίες ξεχωρίζουμε εκείνες που δεν έχουν ιστορικό τιμών καθόλη την περίοδο του αναδρομικού ελέγχου για να αποφύγουμε στρεβλώσεις στην ανάλυση. Παραμένουν 83 μετοχές. Εδώ, η σύνθεση αυτών των δεικτών χρησιμοποιήθηκε σύμφωνα με την κατάσταση από τις 21.03.2016. Σε σύγκριση με τις 84 μετοχές του πρώτου μέρους των εργαστηρίων συναλλαγών με σύστημα , προέκυψαν οι ακόλουθες αλλαγές χαρτοφυλακίου: οι ElringKlinger, QSC και LPKF Laser Electronics δεν θα ληφθούν υπόψη, μαζί με τις ProSiebenSat.1 Media και Süss MicroTec.
• Χρονικό πλαίσιο: ημερήσιο διάγραμμα
• Δεδομένα τιμών: χρησιμοποιούνται δωρεάν διαθέσιμα διήμερα σεμινάρια με τις λεπτομέρειες του ανοίγματος, του υψηλού, του χαμηλού και του κλεισίματος. Το χρηματιστήριο αυτών των σεμιναρίων είναι το Xetra. Τα μαθήματα έχουν προσαρμοστεί για εταιρικές πράξεις (διασπάσεις, μερίσματα).
• Αμοιβές: 0,1 τοις εκατό αντίστοιχα για την αξία αγοράς και πώλησης.
• Διαφορά τιμής: 0,1 τοις εκατό σε αγορά και πώληση. Εφόσον ανοίγουμε την θέση περιορισμένα, η εξέταση της διαφοράς τιμής όταν ακολουθεί η είσοδος θα δεν είναι υποχρεωτική.
Παράμετρος του στησίματος
Για κάθε παράμετρο του στησίματος καθορίζουμε πρώτα τα εύρη τιμών, στα οποία αναζητούμε ένα κερδοφόρο στήσιμο:
Μέγεθος θέσης: προκειμένου να μην είναι πολύ μεγάλο το ρίσκο της μεμονωμένης θέσης, διανέμουμε ομοιόμορφα το κεφάλαιό μας τουλάχιστον σε επτά θέσεις. Έτσι, κάθε επιμέρους θέση έχει περισσότερο από το 15% του μετοχικού κεφαλαίου. Εάν ο αριθμός των θέσεων γίνει πολύ μεγάλος, αυξάνεται και το κόστος του καθορισμού και της διαχείρισης θέσεων. Ξεκινάμε με ένα μέγιστο αριθμό 20 θέσεων. Αυτό αντιστοιχεί στο πέντε τοις εκατό του αντίστοιχου κεφαλαίου.
Σήμα εισόδου:
α) Σε αυτό το στήσιμο λαμβάνουμε ένα σήμα εισόδου εάν – σε σύγκριση με την τιμή κλεισίματος της προηγούμενης ημέρας – η τιμή κλεισίματος πέσει κατά περισσότερο από ένα συγκεκριμένο ποσοστό του ATR. Εδώ, το ATR πρέπει να υπολογίζεται εναλλακτικά για χρονικές περιόδους πέντε έως 50, σε κλάσματα του πέντε. Το ποσοστό που εφαρμόζεται στο ATR πρέπει να είναι μεταξύ 0,5 και δύο, σε κλάσματα του 0,1.
β) Καθώς, προτού πραγματοποιήσουμε την ανάλυση, δεν μπορούμε να κρίνουμε τον αριθμό των διαδοχικών ημερών, η τιμή κλεισίματος πρέπει να πέσει. Αυτό το δοκιμάζουμε σε ένα εύρος μίας έως τεσσάρων ημερών.
Φίλτρο σήματος: καθώς στο στήσιμό μας αναμένουμε όι μετά την υποχώρηση η τιμή θα ανακάμψει, θέλουμε να εισέλθουμε μόνο σε ανοδική αγορά. Μια ανοδική αγορά καθορίζεται μέσα από τη σύγκριση δύο απλών κινητών μέσων όρων (απλός κινητός μέσος όρος, σύντομογραφία: SMA). Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούμε μια γραμμή σήματος με μικρή μέση περίοδο και μια γραμμή τάσης με μεγαλύτερη μέση περίοδο. Υποθέτουμε μια ανοδική αγορά όταν η γραμμή σήματος είναι πάνω από τη γραμμή τάσης. Η διάρκεια της περιόδου της γραμμής σήματος πρέπει να είναι η ίδια με τη διάρκεια της περιόδου του ATR στο σήμα εισόδου και η γραμμή τάσης θα πρέπει να ποικίλλει σε κλάσματα του δέκα έως 200.
Κατάταξη: Ο δείκτης κατάταξης δείχνει σε ποια κατάταξη πρέπει τα σήματα μας να οδηγούν σε εντολές αγοράς. Αυτό είναι σημαντικό όταν λαμβάνουμε περισσότερα σήματα όπως το δωρεάν διαθέσιμο κεφάλαιο. Ως δείκτη κατάταξης θέλουμε να χρησιμοποιούμε το δείκτη Relative Strength Index (RSI), average directional movement index (ADX) *, Commodity Channel Index (CCI), Normalized Average True Range (NATR), τη κλασική απόκλιση, την απόδοση, την αναλογία Sharpe *, τη μεταβλητότητα και την απόσταση από τη μέση τιμή. Ο δείκτης κατάταξης υπολογίζεται για την ίδια περίοδο με τη γραμμή σήματος.
Είσοδος: Για τον υπολογισμό των ορίων αγοράς χρησιμοποιούμε την τιμή κλεισίματος του σήματος ημέρας και απ’ αυτό αφαιρούμε ένα ορισμένο ποσοστό του ATR. Σε αυτή την περίπτωση, το ATR υπολογίζεται για την χρονική περίοδο της γραμμής της τάσης. Ο παράγοντας είναι σε κλάσματα του 0,1, στο εύρος μεταξύ μηδέν και ένα. Η εντολή ορίου πρέπει να είναι μεταξύ μίας και πέντε ημερών και αν δεν εκτελεστεί, θα διαγραφεί.
Έξοδος: Με αυτό το στήσιμο, η έξοδος πραγματοποιείται όταν επιτευχθούν είτε το stop-loss, είτε η περιοχή στόχος και μετά από ένα ορισμένο αριθμό ημερών διαπραγμάτευσης.
Stop-Loss: Για Stop Loss χρησιμοποιούμε επίσης το ATR. Το πλεονέκτημα εδώ είναι ότι το stop loss ορίζεται δυναμικά και έτσι η παραλλαγή στην αντίστοιχη μετοχή λαμβάνεται υπόψη. Συγκεκριμένα, υπολογίζουμε ξανά το ATR για τη διάρκεια της περιόδου της γραμμής τάσης και τοποθετούμε το stop-loss σε κλάσμα του 0,5 έως δέκα του ATR, σε κλάσματα του 0,5 κάτω από την τιμή εισόδου. Το stop-loss δεν προσαρμόζεται κατά την περίοδο εκμετάλλευσης της θέσης.
Στοχευόμενο κέρδος (στόχος): Παρόμοια με το stop loss, εδώ χρησιμοποιούμε το ATR που υπολογίζεται για την περίοδο της γραμμής τάσης, ως βάση για την στοχευόμενη τιμή. Στην τιμή εισόδου προσθέτουμε ένα πολλαπλάσιο του ATR και παίρνουμε τη συγκεκριμένη στοχευόμενη τιμή. Το πολλαπλάσιο είναι σε βήματα του 0,5 στο εύρος μεταξύ 0,5 και πέντε.
Έξοδος με βάση το χρόνο: αν η αγορά κινείται πλαγίως – δεν επιτυγχάνεται ούτε το stop loss, ούτε η στοχευόμενη τιμή – ίσως τελικά να χρειαστεί να βγούμε από τη θέση, ώστε να απελευθερωθεί το κεφάλαιο για άλλες κερδοφόρες θέσεις. Προσπαθούμε να βρούμε τον αριθμό των ημερών στο εύρος της μίας έως δέκα ημέρες, ώστε να προκύψει μια μέγιστη περίοδος εκμετάλλευσης δύο εβδομάδων.
Αποτελέσματα αξιολόγησης
Λόγω της μεγάλης ποικιλίας των εναλλακτικών που προκύπτουν από την γενική εκπροσώπηση της παραμέτρου, είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν υπολογισμοί για όλες μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Αντ’ αυτού, χρησιμοποιούμε μια μέθοδο βελτιστοποίησης με τη βοήθεια υπολογιστή, η οποία βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη καιι ονομάζεται αλγόριθμος PBIL (PBIL = Population Based Incremental Learning). Αυτή η μέθοδος περιγράφει τους πιθανούς συνδυασμούς δείκτη- / παραμέτρου ένα διάνυσμα πιθανοτήτων («βάσει πληθυσμού») που μαθαίνει από την επιμέρους διέλευση αναδρομικού ελέγχου («στοιχειώδη εκπαίδευση»). Στην αρχή της διαδικασίας, όλοι οι συνδυασμοί είναι εξίσου πιθανοί. Η πιθανότητα των επιτυχών παραμέτρων αυξάνεται σε κάθε πέρασμα. Κατά την εφαρμογή της μεθόδου βελτιστοποίησης, στοχεύουμε σε ένα όσο το δυνατόν σταθερό σύστημα. Η σύντομη περιγραφή της στρατηγικής δείχνει λεπτομερώς την παραμετροποίηση του στησίματος, που περιγράφεται λεπτομερώς παρακάτω. Διανείμετε το κεφάλαιό σας ομοιόμορφα σε επτά θέσεις. Για παράδειγμα, με κεφάλαιο ύψους 140.000 ευρώ, μπορείτε να αγοράσετε μετοχές αξίας 20.000 ευρώ ανά θέση. Εάν μια μετοχή που μετράται από την τιμή κλεισίματος της προηγούμενης ημέρας έως την τιμή κλεισίματος της τρέχουσας ημέρας, πέσει κατά περισσότερο από το μισό του ATR, αυτό είναι το σήμα της εισόδου σας. Το ATR υπολογίζεται για 45 περιόδους. Επενδύετε σε μια ανοδική αγορά και πραγματοποιείτε είσοδο σε θέση μόνο όταν το SMA (45) είναι υψηλότερο από το SMA (190). Χρησιμοποιήστε τη μεταβλητότητα που υπολογίσατε για 45 περιόδους ως δείκτη κατάταξης. Προτιμώνται οι μετοχές με την υψηλότερη μεταβλητότητα.
Η είσοδος περιορίζεται όταν το ATR είναι κάτω από το επίπεδο κλεισίματος της ημέρας του σήματος. Υπολογίστε το ATR για 190 περιόδους. Η εντολή ορίου πρέπει να είναι έγκυρη για δύο ημέρες. Ορίστε το stop loss να είναι ίσο με εννέα φορές το ATR (190) κάτω από την τιμή εισόδου. Η στοχευόμενη τιμή θα έχει επιτευχθεί, εάν έχετε κέρδη ίσα με 2,5 φορές το ATR (190). Αν δεν επιτευχθεί ούτε το stop loss, ούτε η στοχευόμενη τιμή, βγείτε από τη θέση στην τιμή ανοίγματος, δέκα ημέρες μετά από την ημέρα του σήματος. Αυτές οι παράμετροι παρέμειναν αμετάβλητες καθ’ όλη τη διάρκεια του αναδρομικού ελέγχου, από το 2006 έως το 2015. Το διάγραμμα 2 αντιπροσωπεύει την ανάπτυξη του κεφαλαίου (κόκκινο) και την καμπύλη απωλειών (κυανό) του συστήματος ως αποτέλεσμα της παραμετροποίησης που περιγράφεται. Έως το τέλος του 2015, ένα αρχικό κεφάλαιο ύψους 100.000 ευρώ θα είχε αυξηθεί σε 1.863.943 ευρώ. Οι προμήθειες και η διαφορά τιμής ελήφθησαν υπόψη, αλλά όχι οι αναλήψεις κεφαλαίου ή οι πληρωμές φόρων. Το διάγραμμα 3 δείχνει την κατανομή των κερδών για κάθε έτος. Ο πίνακας 1 περιλαμβάνει τις σημαντικότερες παραμέτρους των στατιστικών του συστήματος. Επιπλέον, μπορεί να σημειωθεί ότι μια έξοδος βάσει χρόνου έλαβε χώρα περίπου στο 61 τοις εκατό των συναλλαγών. Η στοχευόμενη τιμή επιτεύχθηκε περίπου στο 37 τοις εκατό. Στο υπόλοιπο δύο τοις εκατό, επιτεύχθηκε το Stop-Loss. Ως safety-stop αυτό ήταν σχετικά μακριά από την είσοδο.
Συμπέρασμα
Η ανάλυσή μας αναφερόταν σε γερμανικά μπλε τσιπ (τυποποιημένες τιμές) και σε μέτριες πτώσεις τιμών. Εδώ θα μπορούσαμε να δείξουμε ότι οι πτώσεις δεν χρειάζεται να είναι επώδυνες, αλλά μπορούν να οδηγήσουν σε μια μέση ετήσια απόδοση ύψους 34 τοις εκατό. Το 2008, το σχετικό μέγιστο μέγεθος απωλειών ήταν 23 τοις εκατό. Εδώ δεν έγινε μια βελτιστοποίηση χαρτοφυλακίου, με την οποία το αποτέλεσμα θα μπορούσε να βελτιωθεί περισσότερο. Υπενθύμιση: Ο DAX, σε περίοδο αναδρομικού ελέγχου, ήρθε σε μέση ετήσια απόδοση ύψους περίπου επτά τοις εκατό, αλλά έπρεπε να αντιμετωπίσει ένα μέγιστο μέγεθος απωλειών ύψους σχεδόν 55 τοις εκατό.
Πηγή:
Αρχικό άρθρο