Τι πήγε στραβά στην Κύπρο και γιατί έφτασαν τα πράγματα σε αυτό το σημείο; Μια αποτίμηση από τον Χάινερ Φλασμπεκ, πρώην επικεφαλής οικονομολόγο της Οργάνωσης γα το Εμπόριο και την Ανάπτυξη των ΗΕ.
Ο Χάινερ Φλάσμπεκ που έχει διατελέσει μάλιστα και υφυπουργός Οικονομικών στη Γερμανία μεταξύ 1998-1999, επισκέφτηκε τις τελευταίες ημέρες τη Μεγαλόνησο. Είναι σωστό αυτό που συμβαίνει τώρα στην Κύπρο, ρωτήθηκε σε συνέντευξη που παραχώρησε στη Γερμανική Ραδιοφωνία;
«Όχι, γιατί είναι τελείως αυθαίρετο. Δεν μιλάμε μόνον για καταθέτες, για ανθρώπους που είχαν για μια δεκαετία τα χρήματά τους στον τραπεζικό λογαριασμό και οι οποίοι καλούνται τώρα να συμμετάσχουν την πτώχευση της τράπεζάς τους. Έχω ακούσει εδώ για πολλές περιπτώσεις, για παράδειγμα δυο νεαρών επιχειρηματιών που είχαν τρία εκατομμύρια στη Λαϊκή, που κομματιάζεται τώρα, και τέσσερα εκατομμύρια σε δάνεια, χρέη δηλαδή σε μια άλλη τράπεζα. Αυτά που περισσεύουν τώρα είναι περί τις 200.000 ευρώ. Πρόκειται για περιπτώσεις που προκαλούν φυσικά αντιδράσεις και όπου ο κόσμος αναρωτιέται εάν είναι δίκαιο και λογικό. Ουσιαστικά δεν υπάρχει τίποτε το λογικό σε τέτοιες περιπτώσεις».
Ναι στην προσαρμογή αλλά όχι εν μια νυκτί
Με τον τρόπο αυτό, όπως σχολιάζει ο ειδικός, χάνεται ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια που είναι η εμπιστοσύνη, η εμπιστοσύνη στις τράπεζες. Πώς, όμως, μπορεί να ανακτηθεί και πάλι;
«Το πρόβλημα είναι ότι κανένας εδώ δεν θα πει ότι οι τράπεζες ήταν υγιείς. Φυσικά και δεν ήταν υγιείς, ωστόσο ζημιώθηκαν εν μέρει από την λεγόμενη ευρωδιάσωση. Το ελληνικό κούρεμα ήταν βαρύ, τουλάχιστον για μια τράπεζα. Αναμφίβολα μπορεί κανείς να διαφωνήσει με πολλά και να πει ότι δεν επρόκειτο για βιώσιμα επιχειρηματικά μοντέλα και πως αυτά πρέπει κάθε τόσο να αλλάζουν και να προσαρμόζονται. Ωστόσο αυτό απαιτεί χρόνο και δεν γίνεται εν μια νυκτί. Γι΄ αυτό και οι άνθρωποι εδώ είναι τόσο σοκαρισμένοι. Μίλησα εδώ με όλα τα πολιτικά κόμματα, από την αριστερά μέχρι τη δεξιά. Όλοι έχουν πάθει σοκ και δικαίως, γιατί λένε απλά: ‘το επιχειρηματικό μοντέλο το οποίο οικοδομήσαμε, ανεξαρτήτως εάν είναι σωστό ή λάθος, καταστράφηκε εν μια νυκτί και τώρα βρισκόμαστε μπροστά στο τίποτα. Και δεν γνωρίζουμε στην πραγματικότητα τι θα μας ξημερώσει αύριο, όταν φανεί ότι χάνονται πολλές θέσεις εργασίας που σχετίζονται με αυτές τις τράπεζες’».
Οι ευθύνες της Γερμανίας
Πολλοί θα συμφωνήσουν, σημειώνει ο δημοσιογράφος, ότι την κρίση θα πρέπει να την πληρώσουν οι υπαίτιοι, δηλαδή, όχι οπωσδήποτε οι φορολογούμενοι. Πώς όμως μπορεί να γίνει αυτό χωρίς να υπάρξουν όλες αυτές οι αρνητικές συνέπειες που βλέπουμε στο παράδειγμα της Κύπρου, ρωτήθηκε ο κ. Φλάσμπεκ;
«Καταρχήν ποιοι είναι οι υπαίτιοι της κρίσης; Θα πρέπει να ψάξει κανείς πολύ βαθιά και σίγουρα δεν είναι εύκολο. Εντούτοις γνωρίζετε τη θέση που έχω διατυπώσει ότι η Γερμανία φέρει μεγάλη ευθύνη για την κρίση, λόγω της πολιτικής συγκράτησης των μισθών μετά το 2000 και των συνεπειών της στις σημερινές χώρες της κρίσης. Κανείς δεν ασχολείται με αυτό το ζήτημα. Υπάρχει ενασχόληση με πολλά επιμέρους ζητήματα, ωστόσο όχι με το κύριο πρόβλημα που είναι το ερώτημα πώς θα κλείσουμε αυτό το τεράστιο χάσμα της ανταγωνιστικότητας μεταξύ των χωρών μελών της ΕΕ. Η Γερμανία έκανε κάτι τελείως αδικαιολόγητο παραβιάζοντας τον στόχο του πληθωρισμού. Πώς λοιπόν μπορούμε να εξέλθουμε από αυτή την κατάσταση και να επιστρέψουν οι χώρες σε κανονικές συνθήκες οικονομίας; Δυστυχώς κανείς δεν ασχολείται με αυτό το ερώτημα, αντιθέτως όλα εξετάζονται κατά περίπτωση και κατά χώρα. (…) Δεν πρόκειται όμως για μια συστηματική λύση, δεν μπορεί να προχωρήσει έτσι, με τον τρόπο αυτό καταστρέφεται το ευρώ. Εδώ (σσ. στην Κύπρο) οι άνθρωποι σκέφτονται ανοιχτά πώς μπορούν να βγουν, εάν υπάρχουν δυνατότητες εξόδου».
DW