Οι άνθρωποι με καλό κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο τείνουν να εμφανίζουν λιγότερα σημάδια βιολογικής γήρανσης, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Ερευνητές από το Ηνωμένο Βασίλειο μελέτησαν διαφορετικές ομάδες ασθενών και εξέτασαν 83 ασθένειες που είναι γνωστό ότι συνδέονται με τη γήρανση, όπως η οστεοπόρωση, ο καταρράκτης ή ο διογκωμένος προστάτης και εξετάσεις αίματος που μετρούν τις πρωτεΐνες που κυκλοφορούν στο πλάσμα του αίματος.
Στη συνέχεια ανέλυσαν τα στοιχεία των ασθενών που αφορούσαν το κοινωνικό και οικονομικό τους υπόβαθρο, όπως το επίπεδο εκπαίδευσης, η ποιότητα ζωής στη γειτονιά ή το εισόδημα του νοικοκυριού.
Όσοι ήταν οι λιγότερο προνομιούχοι εμφάνισαν 20% υψηλότερο κίνδυνο νόσου σε σύγκριση με τους πιο προνομιούχους συναδέλφους τους, σύμφωνα με τα ευρήματα που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature Medicine.
"Εδώ και δεκαετίες γνωρίζουμε ότι το κοινωνικό πλεονέκτημα συνδέεται με την καλύτερη υγεία, αλλά τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι μπορεί επίσης να επιβραδύνει την ίδια τη διαδικασία γήρανσης", δήλωσε η Mika Kivimaki, καθηγήτρια στο University College London (UCL) και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
"Η μελέτη μας αναδεικνύει ότι η υγιής γήρανση είναι ένας εφικτός στόχος για το σύνολο της κοινωνίας, καθώς είναι ήδη πραγματικότητα για τους ανθρώπους με ευνοϊκές κοινωνικοοικονομικές συνθήκες", πρόσθεσε.
Για ορισμένες παθήσεις, η ανισότητα είναι ιδιαίτερα έντονη, με τον κίνδυνο να είναι διπλάσιος στην πιο μειονεκτική ομάδα για διαβήτη τύπου 2, ηπατική νόσο, καρδιοπάθεια, καρκίνο του πνεύμονα και εγκεφαλικό επεισόδιο σε σύγκριση με την πιο ευνοημένη ομάδα.
Οι πρωτεΐνες που επηρεάζονται από την κοινωνικοοικονομική κατάσταση
Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης τις πρωτεΐνες στο πλάσμα του αίματος."Η γήρανση αντανακλάται στη σύνθεση των πρωτεϊνών στο αίμα μας, η οποία περιλαμβάνει χιλιάδες κυκλοφορούσες πρωτεΐνες που συνδέονται με βιολογικές διαδικασίες γήρανσης σε πολλαπλά συστήματα οργάνων", δήλωσε ο Tony Wyss-Coray, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Stanford των ΗΠΑ και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης.
Τα επίπεδα 14 πρωτεϊνών του πλάσματος επηρεάστηκαν από την κοινωνικοοικονομική κατάσταση ενός ατόμου, συμπεριλαμβανομένων πρωτεϊνών που είναι γνωστό ότι ρυθμίζουν τις αντιδράσεις φλεγμονής και κυτταρικού στρες, οι οποίες συνδέονται με τη γήρανση.
Τα ευρήματα της μελέτης υποδηλώνουν ότι η ανοδική κοινωνική κινητικότητα μπορεί να επηρεάσει θετικά τη βιολογική γήρανση.
Τα άτομα που ξεκίνησαν με χαμηλή μόρφωση αλλά αργότερα είχαν μεσαία ή υψηλή κοινωνική θέση εμφάνισαν πιο ευνοϊκά προφίλ πρωτεϊνών.
Οι μελέτες που συγκέντρωσαν οι ερευνητές είναι παρατηρησιακές και δεν μπορούν να προσδιορίσουν αιτία και αποτέλεσμα, ωστόσο οι συγγραφείς πρότειναν ότι παράγοντες όπως το στρες, το κάπνισμα, η διατροφή, η άσκηση και η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη θα μπορούσαν να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο.